Książki na lato: wakacyjny przegląd czytelniczy
Na balkonie, na trawie, na plaży, w namiocie. Lato to czas czytania i nadrabiania zaległości czytelniczych. Postanowiliśmy zebrać dla Was czytelnicze polecenia na wakacyjny czas. Dzisiaj odcinek pierwszy.
„Cukry” to druga książka Doroty Kotas po nagradzanych i bardzo docenionych „Pustostanach”. „Cukry” można chyba nazwać powieścią autobiograficzną. Jest jak gdyby drugą częścią „Pustostanów”, ale też ich prologiem, a jednocześnie zupełnie nową historią. Narratorka snuje opowieść o życiu w Garwolinie, opisując zwykłe życie ze wszystkimi skomplikowanymi powiązaniami rodzinnymi i społecznymi. Nie ma tutaj akcji, linearnej ścieżki zdarzeń czy przygód. Jest wycieczka do wnętrza głowy i przeglądanie się w lustrze. Kolejne przeprowadzki narratorki nadają ramy opowieści, w której osoba nieneurotypowa w spektrum zespołu Aspergera próbuje dostosować się do społeczeństwa. Przy „Cukrach” można się wzruszyć, ale też roześmiać w głos.
Dorota Kotas „Cukry”, Wydawnictwo Cyranka
_____
Twórczość Goliardy Sapienzy, autorki głośnej „Sztuki radości”, była przez lata marginalizowana i dopiero kilkanaście lat po jej śmierci zdobyła uznanie w oczach krytyków i czytelników. Dziś autorka, przez jednych nazywana bojowniczką i anarchistką, przez innych – prekursorką gender, uznawana jest czołową postać literatury włoskiej XX wieku. Jej powieści są jak jej życiorys: niespokojne i ekscentryczne.
Pomysł i pierwsze szkice „Spotkania w Positano” pochodzą z 1963 roku, całość powstała dwadzieścia lat później, a pierwsze wydanie ukazało się dopiero w 2015 roku. To nastrojowa powieść o niezwykłej przyjaźni, ucieleśniająca paradoksy włoskiego społeczeństwa. Rozgrywa się na początku lat pięćdziesiątych w czarującym, skąpanym w słońcu mieście Positano w południowych Włoszech. Główna bohaterka ma to samo imię, co autorka, i jak ona pracuje w branży filmowej. Literacka Goliarda przybywa do Positano na poznanie okolicy pod kątem przyszłego filmu, gdzie spotyka Ericę Beneventano, zamożną wdowę, nazywaną przez lokalnych mieszkańców “księżną”. Wiele je dzieli, jednak z czasem nawiązują fascynującą przyjaźń, przepełnioną tajemnicami i tęsknotą.
Goliarda Sapienza „Spotkanie w Positano”, tłum. Tomasz Kwiecień, Wydawnictwo MOVA
_____
„Tirza” jest najbardziej znaną książką Arnona Grunberga, wielokrotnie nagradzaną, uhonorowaną wieloma prestiżowymi nagrodami. W 2010 roku holenderskie środowisko literackie uznało książkę w badaniach tygodnika „De Groene Amsterdammer” za jedną z najważniejszych powieści XXI wieku. To, jeśli chodzi o laurki, aż nadto by sięgnąć po tytuł.
Główny bohater całe życie starał się zbudować idealne życie dla siebie i swojej rodziny: ma pracę w renomowanym wydawnictwie, piękny dom w najlepszej dzielnicy Amsterdamu, spore oszczędności, atrakcyjną żonę i dwie piękne córki. A jednak kolejne filary jego uporządkowanego świata zawalają się. „Tirza” to dogłębna analiza współczesnego europejskiego drobnomieszczaństwa. To opowieść o przekraczaniu granic w relacji, „epopeja samotności”, thiriller psychologiczny. Powieść niespieszna i dogłębna – idealna na leniwe letnie popołudnia.
Arnon Grunberg „Tirza”, tłum. Małgorzata Diederen-Woźniak, Wydawnictwo Pauza
_____