Zwykłe Życie to magazyn o prostym życiu wśród ludzi, miejsc i rzeczy.

Tępe, nadęte tulipany,

Skurwysyn aster, zdzira róża,

Elegant storczyk – cwel jebany,

W chałacie chaber – cieć z podwórza,

Głupie nasturcje – po kryjomu

Ktoś pod ich oknem walnął kupę,

Wywłoka malwa, goździk komuch –

Niech mnie całują wszystkie w słupek!

Dziwka forsycja, hiacynt pedał,

Chuj powój – temat na poemat,

Anemon, co się tanio sprzedał,

I wypindrzona chryzantema,

Mak, co się naćpał, groszek sknera,

Dzwonek, słonecznik – wsiowy głupek,

Puszczalskie dalia i gerbera –

Niech mnie całują wszystkie w słupek!

Lilia, co pięknie ciągnie druta,

Cny fiołek (żarty sobie stroję),

Menda lawenda, lotos kutas,

Kurdupel bratek, żonkil pojeb,

Końwalia… Dobra, już wystarczy,

Bo zwiędnę… takie życie… super…

A ja to pieprzę! Narcyz narcyz –

Niech mnie całują wszystkie w słupek!

Maciek Froński, ur. 1973 roku w Gliwicach, zamieszkały w Bielsku-Białej, poeta i tłumacz poezji i piosenek, z wykształcenia prawnik (UJ). Jako poeta zadebiutował w 1994 roku i jest autorem trzech tomików wierszy: „Rozpoznania bojem” (2006), „Poezji spokoju moralnego” (2008) i „Efektu zimnej wody” (2016).