18. Millennium Docs Against Gravity online
Jeszcze nie opadły emocje po wielkim święcie filmów dokumentalnych, projekcjach i spotkaniach w kinach, a już trwa kontynuacja festiwalu Millennium Docs Against Gravity online. Wśród filmów prezentowanych w sieci są tytuły, które okazały się hitami tegorocznej części kinowej i otrzymały prestiżowe nagrod
Między innymi nagrodzony Grand Prix festiwalu genialny „Przeżyć” w reżyserii Jonasa Rasmussena, a także „Bukolika”, reż. Karola Pałki, która otrzymała Nagrodę dla Najlepszego filmu polskiego, „Czarny Jezus”, reż. Luca Lucchesi wyróżniony Nagrodą za Najlepszy debiut, „Stambuł bez smyczy”, reż. Elizabeth Lo, który otrzymał Nagrodę za Najlepsze zdjęcia, „Ucieczka na srebrny glob”, reż. Kuba Mikurda, laureat Nosa Chopina dla Najlepszego filmu o muzyce i sztuce, „Pieśni opresji”, reż. Estephan Wagner, Marianne Hougen-Moragi, czyli zwycięzca Nagrody Amnesty International Polska czy „Skąd przybywamy”, reż. Marc Bauder, będący najlepszym filmem o tematyce ekologicznej, który otrzymał Green Warsaw Award.
Kadr z filmu „Przeżyć”, reż. Joans Rasmussen
___
Poziom tegorocznej edycji festiwalu jest aż onieśmielająco wysoki. Poza nagrodzonymi filmami, do obejrzenia online jest ponad sto wyjątkowych obrazów. Polecamy Wam te, które wbiły nas w kinowe fotele. Warto nadrobić zaległości!
W 1970 roku Luchino Visconti szukał po całej Europie młodego chłopca, który mógłby wcielić się w rolę Tadzia w ekranizacji „Śmierci w Wenecji” Tomasza Manna. Visconti po ponad 150 przesłuchaniach zaangażował 15-letniego Björna Andresena. Rok później, podczas premiery filmu w Londynie, wielki reżyser okrzyknął swojego aktora „najpiękniejszym chłopcem na świecie”. Przydomek nadany przez Viscontiego przykleił się do Björna na resztę życia i stał się jego przekleństwem.
Dziś, pół wieku później, Björn walczy z uzależnieniami i wewnętrznymi demonami. Odkrywa tajemnice rodzinne. „Najpiękniejszy chłopiec na świecie” to intymny obraz osoby, która próbuje pogodzić się ze swoją przeszłością i odzyskać kontrolę nad życiem. Ukazuje również kulisy powstania legendarnego filmu dzieła oraz odsłania struktury władzy w przemyśle filmowym i proces wykorzystywania, który dzisiaj szerzej dyskutuje się dzięki ruchowi #metoo.
Daniel Lombroso śledzi losy trojga aktywistów alt-rightowych od momentu wygrania wyborów prezydenckich przez Donalda Trumpa w 2016 roku, pokazując kolejne kryzysy zwiastujące przegraną kampanię z roku 2020. Bohaterami jego filmu są Richard Spencer – gwiazda amerykańskiej prawicy, obarczana odpowiedzialnością m.in. za tragedię w Charlottesville, Mike Cernovich – youtuber-meninista lubujący się w teoriach spiskowych oraz Lauren Southern – aktywistka antyimigrancka i antyfeministyczna. Reżyserowi udało się wniknąć w codzienne życie całej trójki. Milcząco pozwala wygłaszać faszystowskie poglądy wprost do kamery, cierpliwie czekając, aż ich niespójność sama się obnaży.
Najciekawsze są w „Białym szumie” momenty, w których kamera przypatruje się osobistemu życiu aktywistów, pokazując ich nie tylko jako symbole skrajnej prawicy, ale pełnokrwistych ludzi. Obserwując Cernovicha, próbującego wytłumaczyć się z tego, dlaczego poślubił Irankę i pobiera alimenty od byłej żony czy Southern emocjonalnie reagującą na seksistowskie zachowania wobec jej osoby swoich politycznych kolegów, reżyser tropi pęknięcia pomiędzy wyznawaną przez bohaterów ideologią a rzeczywistością, w której funkcjonują. Lombroso doszukuje się przyczyn kryzysu skrajnej prawicy w tym, że pod przykrywką sprawnej retoryki i dobrze przygotowanego performance’u, nie oferuje idei adekwatnych do doświadczeń nawet jej najwierniejszych wyznawców.
Kadr z filmu „Furia”, reż. Krzysztof Kasior
25-letnia Aleksandra Rola jest mistrzynią MMA, której udało się pokonać wszystkie swoje przeciwniczki w trakcie jednego roku, mimo że nie trenowała długo tej dyscypliny. Teraz szykuje się do mistrzostw świata w Las Vegas. Ola ma za sobą kilka prób samobójczych, po których postanowiła zrezygnować z psychoterapii na rzecz treningów MMA. W ten sposób udało jej się pozbyć nagromadzonej złości i frustracji. W filmie odkrywamy jej wewnętrzną siłę i ambicję, aby spełnić własne marzenia, mimo że nie jest jej łatwo. Mieszka w małej miejscowości i pochodzi z rodziny z problemem alkoholowym. Nie ma też szczęścia w miłości. Nie poddaje się jednak – zarówno w poszukiwaniu bliskości, jak i pokonywaniu kolejnych zawodniczek, nawet po dłuższej przerwie. Czy uda jej się wrócić na ring?
Kadr z filmu „Klan Rossellinich”, reż. Alessandro Rossellini
Roberto Rossellini, legendarny reżyser włoskiego neorealizmu i geniusz kina, był głową dużej, wielopokoleniowej, kosmopolitycznej i nonkonformistycznej rodziny, obecnie rozproszonej po całym świecie. Były wśród niej gwiazdy kina, córka, która przeszła na islam, a także mieszkaniec bezludnej wyspy. Jego romanse powodowały, że często pojawiał się na pierwszych stronach gazet, wywołując skandale i podważając sztywną moralność lat 50. XX wieku. Reżyser filmu – Alessandro Rossellini, najstarszy wnuk Roberta, fotograf, który był uzależniony od narkotyków, czuje, że nie spełnił oczekiwań i jest przekonany, że wszyscy jego krewni odczuwają ten sam ciężar. Nie są w stanie wznieść się na poziom, którego wymaga tak słynne nazwisko. W wieku 55 lat postanawia podjąć wyzwanie i nakręcić swój pierwszy film, który zmusza wszystkich członków rodziny do poddania się terapii rodzinnej pod okiem bezlitosnego obiektywu. Powstał słodko-gorzki obraz rodu zdominowanego przez charyzmatyczną osobowość Mistrza.
Wybór onlineowej selekcji jest naprawdę ogromny i każdy znajdzie coś dla siebie. Klikajcie, wybierajcie, oglądajcie!
A jeśli chcecie zgarnąć kody w konkursie, zapraszamy na nasz Instagram