Po mieście spaceruje się świetnie. Bratysława jest zbudowana na wzniesieniach, przez co sporo jest malowniczych widoczków, np. ze wzgórza, na którym znajduje się monument poświęcony radzieckim żołnierzom – Slavin, lub ze wzgórza zamkowego. W czasie mojego wyjazdu było zaćmienie księżyca i bardzo dużo ludzi urządziło sobie nocne pikniki na trawie wokół zamku lub siedziało na murach obronnych. Super przyjemnie. Z kolei poza obszarem starówki, rozsiane w różnych miejscach szalone formy architektoniczne, typu budynek Radia Słowackiego albo most SNP z knajpą Ufo, robią naprawdę duże wrażenie i dodają smaku miastu.

Akurat w ten weekend była impreza z okazji 70-lecia Galerii Narodowej, więc spędziłem miły wieczór z poznanymi lokalsami w knajpie w budynku Galerii i na placu przed nią. Rozmawialiśmy ze sobą, każdy we własnym języku, ja po polsku, a oni po słowacku. Później w drodze do domu pokazywali mi smaczki architektury i widoczki niekoniecznie popularne wśród turystów. Przekochani i przemili ludzie!

Drugiego dnia byłem w Danubianie – fantastycznym kompleksie położonym dość daleko za miastem, nad Dunajem. Galeria mieści się właściwie na granicy Słowacji, Austrii i Węgier. Nad brzegiem stworzonego tu zalewu, na cyplu, stoi pawilon o wielkich oknach wychodzących na rzekę. Znajduje się w nim spora kolekcja dzieł sztuki, a zróżnicowana ekspozycja jest bardzo kolorowa i fajnie bodźcująca oko. Do tego w czasie zwiedzania można obserwować pływające barki i ludzi na skuterach wodnych. Knajpa z tarasem i rzeźby porozstawiane w parku wokół budynku sprawiają, że panuje tam sielankowy klimat. Z kolei zaraz obok Danubiany znajduje się obiekt sportowy, gdzie ćwiczą kajakarze i odbywają się mistrzostwa świata w kajakarstwie górskim, co ściąga ludzi z całego świata. No i gdyby ktoś chciał jeszcze bardziej urozmaicić sobie pobyt, to z Bratysławy można popłynąć statkiem do Wiednia.

Generalnie: super miłe miasteczko. Polecam.