Bazar Miejski na Oleandrów w Warszawie to idea godna pochwały w czasach bezsensowanego konsumpcjonizmu. Kupujemy za dużo, za dużo mamy niepotrzebnych przedmiotów i zbyt łatwo je wrzucamy. Naprawdę warto dać im drugie życie, a przy okazji co nieco zarobić. Bazar Miejski jest odpowiedzią na idee „zero waste” czy „circular economy”i zachętą, żeby redukować, myśleć, przetwarzać, używać ponownie, dłużej użytkować.

Przeczytajcie jak korzystają z niego Magda, Areta i Tomek. I spróbujcie sami, gwarantujemy wam, że polubicie ten sklep przy Oleandrów, wasze szafy odetchną na wiosnę, a przy kolejnej wycieczce do sklepu z nowymi ciuchami, dwa razy się zastanowicie: czy serio potrzebna mi ta kolejna sukienka z sieciówki?

Magda

Z tą spódnicą to śmieszna historia, bo przeszłam w niej całe swoje życie naukowe. Szczęśliwą spódnicę (tak ją nazywam) kupiłam w Grudziądzu jeszcze w latach 90. w sklepie Quiosque. Potrzebowałam wtedy eleganckiej spódnicy na egzaminy wstępne do liceum. W związku z tym, że przyniosła mi szczęście i dostałam się do szkoły średniej, zdawałam w niej później wszystkie kolejne egzaminy – maturę, egzaminy wstępne na studiach, egzamin wstępny na aplikację radcowską i egzamin zawodowy na radcę prawnego. Tylko raz nie włożyłam jej na egzamin na studiach i oczywiście nie zdałam! Po egzaminie na radcę prawnego schowałam ją do szafy i przez siedem lat nie wyciągałam, a że historia zatoczyła koło i lata 90. znów są w modzie, postanowiłam dać jej drugie, albo już kolejne życie i przekazać ją dalej.

—

Areta

U-WIEL- BIAM tę inicjatywę! Każde miasto powinno mieć swój Bazar i mam nadzieję, że tak będzie. Wszyscy borykamy się z nadmiarem rzeczy w domu/szafie/na półkach, ale mało komu chce się siedzieć i wystawiać to na olx czy vinted albo na forach na fb, you name it. Bazar jest odpowiedzią na nasze modlitwy! Czynne siedem dni w tygodniu w centrum Warszawy, można przekazać swoje niepotrzebne rzeczy w dobre ręce i przy okazji bez wyrzutów sumienia wyjść z czymś dla siebie, bo to rzeczy z drugiej ręki. Na razie sprzedaję tam głównie ciuchy i akcesoria, bo tego mam najwięcej. Część rzeczy wystawiłam też na vinted, ale Bazar Miejski jest zdecydowanie dużo łatwiejszym rozwiązaniem. Wszystkie rzeczy są super i wcześniej ciężko było mi się z nimi rozstać, ale po projekcie 333, wiem już, jak mało ubrań potrzeba do szczęścia. Jeżeli cokolwiek leży w szafie dłużej niż 2-3 miesiące i w tym nie chodzę, to od razu OUT. Nie uciekniemy od konsumpcjonizmu, ale możemy go robić z głową i bez wyrzutów sumienia #circulareconomy.

—

Tomek

Tu jest zegarek, który kilka lat temu kupiłem na bazarze podczas pobytu w Hong Kongu. Urzekł mnie tym, że na odwrocie miał wygrawerowane podziękowania dla jakiegoś pana o chińsko brzmiącym nazwisku. „Za lata wiernej pracy dla firmy” i datę „JAN 1985”. Wiele razy próbowałem domniemywać, jaka historia wiążę się z tym zegarkiem i w jaki sposób trafił na stragan. Być może człowiek stracił pracę i zegarek zaczął źle mu się kojarzyć, albo wpadł w tarapaty finansowe i musiał go zastawić. Hong Kong w ówczesnych latach był miejscem dzikim i ekscytującym. Kupując go miałem wrażenie, że przekazana mi została jakaś historia związana z tym miejscem, utrwalona za pomocą tego grawerunku. Niestety nigdy wcześniej nie nosiłem zegarka i nie byłem w stanie się do niego przyzwyczaić. Było to dla mnie zupełnie obce uczucie. Zegarek powędrował do szuflady. Przedmioty użytkowe powinny jednak służyć zgodnie ze swoim przeznaczeniem a ten zegarek, z bogatą przeszłością, zasługuje, aby ktoś z dumą nosił go na ręce. W ten oto sposób, znalazł się na moim regale w Bazarze Miejskim.

//

Wpadaj na Bazar już dzisiaj!