Przepytała: Agata Napiórska

Co poniedziałek zmuszam jedną osobę do nadludzkiego wysiłku. Zadanie polega na tym, by wybrać jedną książkę, jeden film i jedną piosenkę, które w jakiś sposób są ważne dla ankietowanego. Może być to wybór podyktowany nastrojem chwili, może być tzw. życiówka. I trzeba uzasadnić.

Magda Kaleta – napływowa krakowianka, z wykształcenia menadżerka kultury, z niewyjaśnionych powodów prowadząca portal Polska Ilustracja dla Dzieci, za krzewienie czytelnictwa uhonorowana nagrodą polskiej sekcji IBBY. Matka Józka. 

Książka

Anne Fadiman, Ex libris. Wyznania czytelnika, Świat Literacki, 2004.

Miłość od pierwszego czytania. Książka o książkach. Jedna z tych, którymi (jak się okazuje) najchętniej się dzielę. Pierwszy egzemplarz przejechał Polskę wzdłuż i wszerz pożyczany kolejnym znajomym i znajomym znajomych. Kolejne zastępowały ten pierwszy, kiedy nie wracał na czas lub trafiały w ręce innych znajomych z powodu jakiejś okazji lub bez. Ex Libris to zbiór osiemnastu esejów opisujących szeroko pojętą miłość do książek – ich obsesyjne gromadzenie, czytanie czy pisanie – na tle zabawnych rodzinnych historii autorki. Moje ulubione kawałki to Nic nowego pod słońcem, Moja Specjalna Półka czy Zaślubiny księgozbiorów (do przeczytania TU). Lektura obowiązkowa dla każdego zapalonego czytelnika.

Film

Mąż fryzjerki, Patrice Leconte, 1990.

Są takie filmy, które zostają z nami na lata…. minęło ich prawie dwadzieścia od kiedy widziałam go po raz pierwszy. I nadal uważam, że jest to jeden z najlepszych filmów ever. To zmysłowy, subtelny, głęboko poruszający, a zarazem zabawny obraz miłości dwojga ludzi. Prosta historia. Na pograniczu jawy i snu. Niczym baśń wyjęta z Księgi tysiąca i jednej nocy skąpana w melancholii przy dźwiękach arabskiej muzyki. Poślubiając fryzjerkę Antoine spełnia swe młodzieńcze marzenie. Widzimy jak wśród dziwacznych codziennych rytuałów pożądanie przeradza się w (nie)zwykłą miłość. Doskonały kameralny film, który ściska za gardło… mimo to zazdrościmy bohaterom ich szczęścia. C’est la vie!

Piosenka

Street Spirit (Fade Out), Radiohead, 1995.

To jeden z najsmutniejszych kawałków Radiohead – mroczny tekst, melancholijny i hipnotyczny wideoklip. It is the dark tunnel without the light at the end mówi o niej Thom Yorke. Ściśle powiązany z zamierzchłymi czasami/osobami/obrazami/okolicznościami… wehikuł czasu, ale to historia na zupełnie inną rozmowę.